B16.5 หน้าแปลนคอเชื่อมเหล็กกล่อง

Bangdong Supply A182 F51 ครีบ, A182 F304L ครีบ, A182 F91 ครีบ ผู้ผลิตหน้าแปลนเหล็กคาร์บอนในยุคแรกใช้ วิธีการผลิตที่เรียกว่าการเชื่อมแบบก้น กระบวนการเชื่อมแบบก้นค่อนข้างเป็นพื้นฐานโดยเพียงแค่รีดแผ่นเหล็ก ร้อนให้อยู่ในรูปท่อ และสร้าง รอยเชื่อม ตามยาว ผ่านการบีบอัดและความร้อนโดยตรง เมื่อโรงสีมา ถึงจุดสิ้นสุดของขดลวด พวกเขาสามารถเชื่อมมันเข้ากับจุดเริ่มต้นของขดลวดถัดไปได้โดยไม่หยุดชะงักในการผลิต

ประเภทหน้าแปลนที่พบบ่อยที่สุด

หน้าแปลนคอเชื่อม

ข้อต่อคอเชื่อมนั้นจำได้ง่ายที่ดุมล้อเรียวยาว ซึ่งจะค่อยๆ ผ่านไปจนถึงความหนาของผนังจากท่อหรือข้อต่อ

ดุมปลายเรียวยาวให้การเสริมแรงที่สำคัญสำหรับการใช้งานหลายประเภทที่เกี่ยวข้องกับแรงดันสูง ต่ำกว่าศูนย์ และ/หรืออุณหภูมิสูง การเปลี่ยนจากความหนาของหน้าแปลนเป็นท่อหรือความหนาของผนังข้อต่ออย่างราบรื่นที่เกิดจากการเทเปอร์นั้นมีประโยชน์อย่างยิ่ง ภายใต้สภาวะของการดัดซ้ำๆ ที่เกิดจากการขยายไลน์หรือแรงแปรผันอื่นๆ

หน้าแปลนเหล่านี้ถูกเจาะให้เข้ากับเส้นผ่านศูนย์กลางภายในของท่อผสมพันธุ์หรือข้อต่อ ดังนั้นจึงไม่มีข้อจำกัดในการไหลของผลิตภัณฑ์ ช่วยป้องกันความปั่นป่วนที่ข้อต่อและลดการกัดเซาะ พวกเขายังให้การกระจายความเค้นที่ดีเยี่ยมผ่านฮับแบบเรียวและสามารถถ่ายภาพรังสีได้อย่างง่ายดายสำหรับการตรวจจับข้อบกพร่อง

หน้าแปลนประเภทนี้จะเชื่อมกับท่อหรือข้อต่อที่มีการเจาะเต็มจุดเดียว V weld (Buttweld)

รายละเอียดของหน้าแปลนคอเชื่อม

1 . หน้าแปลนคอเชื่อม 2 . ก้นเชื่อม
3 . ท่อหรือข้อต่อ

สลิปบนหน้าแปลน

ความแข็งแรงที่คำนวณได้จากหน้าแปลนแบบสวมภายใต้แรงดันภายในมีค่าเป็นสองในสามของหน้าแปลนคอเชื่อม และอายุการใช้งานภายใต้ความล้าจะอยู่ที่ประมาณหนึ่งในสามของระยะหลัง

การเชื่อมต่อกับท่อทำได้ด้วยรอยเชื่อม 2 รอยเช่นเดียวกับที่ด้านนอกและด้านในของหน้าแปลน

ค่า X บนภาพ มีค่าประมาณ:
ความหนาของผนังท่อ + 3 มม.

พื้นที่นี้มีความจำเป็น เพื่อไม่ให้หน้าหน้าแปลนเสียหาย ในระหว่างกระบวนการเชื่อม

ข้อเสียของหน้าแปลนคือ หลักการนั้นต้องเชื่อมท่อก่อนเสมอ จากนั้นจึงต่อเข้ากับข้อต่อ ไม่สามารถรวมหน้าแปลนและข้อศอก หรือหน้าแปลนและทีได้ เนื่องจากอุปกรณ์ที่ระบุชื่อไม่มีปลายตรง ซึ่งเลื่อนได้อย่างสมบูรณ์ในหน้าแปลนแบบสวม

รายละเอียดของสลิปบนหน้าแปลน

1 . สลิปบนหน้าแปลน 2 . เติมรอยเชื่อมภายนอก
3 . เติมรอยเชื่อมด้านใน

ต้นขั้ว

Stub End จะใช้กับหน้าแปลน Lap Joint เป็นหน้าแปลนสำรองเสมอ

การเชื่อมต่อหน้าแปลนนี้ถูกนำไปใช้ในงานที่มีแรงดันต่ำและไม่สำคัญ และเป็นวิธีการจับเจ่าราคาถูก
ในระบบท่อสแตนเลส เช่น สามารถใช้หน้าแปลนเหล็กคาร์บอนได้ เนื่องจากไม่สัมผัสกับผลิตภัณฑ์ในท่อ

Stub Ends มีอยู่ในท่อเกือบทุกขนาด ขนาดและความคลาดเคลื่อนของมิติถูกกำหนดไว้ในมาตรฐาน ASME B.16.9 Stub Ends (ฟิตติ้ง) ที่ทนต่อการกัดกร่อนน้ำหนักเบากำหนดไว้ใน MSS SP43

LAP JOINT FLANGE กับ STUB END

หน้าแปลนเกลียว

หน้าแปลนเกลียวใช้สำหรับสถานการณ์พิเศษ โดยข้อดีหลักคือสามารถติดเข้ากับท่อได้โดยไม่ต้องเชื่อม บางครั้งใช้การเชื่อมแบบซีลร่วมกับการต่อแบบเกลียว

แม้ว่าจะยังคงมีอยู่ในขนาดและพิกัดแรงดันส่วนใหญ่ แต่อุปกรณ์ขันเกลียวในปัจจุบันยังใช้เฉพาะในขนาดท่อที่เล็กกว่าเท่านั้น

หน้าแปลนหรือข้อต่อเกลียวไม่เหมาะสำหรับระบบท่อที่มีความหนาของผนังบาง เนื่องจากไม่สามารถตัดเกลียวบนท่อได้ จึงต้องเลือกความหนาของผนังที่หนาขึ้น...อะไรจะหนากว่ากัน ?

คู่มือการวางท่อ ASME B31.3 พูดว่า:
ในกรณีที่ท่อเหล็กมีเกลียวและใช้สำหรับบริการไอน้ำที่สูงกว่า 250 psi หรือสำหรับบริการน้ำที่สูงกว่า 100 psi ที่มีอุณหภูมิน้ำสูงกว่า 220 ° F ท่อจะต้องไม่มีรอยต่อและมีความหนาอย่างน้อยเท่ากับตาราง 80 ของ ASME B36.10

รายละเอียดของหน้าแปลนเกลียว

1 . หน้าแปลนเกลียว 2 . กระทู้ที่ 3 . ท่อหรือข้อต่อ

หน้าแปลนตาบอด

หน้าแปลนบอดผลิตขึ้นโดยไม่มีรูเจาะและใช้สำหรับปิดปลายท่อ วาล์ว และช่องเปิดของถังแรงดัน

จากมุมมองของแรงดันภายในและการโหลดโบลต์ หน้าแปลนบอด โดยเฉพาะอย่างยิ่งในขนาดที่ใหญ่กว่า เป็นประเภทหน้าแปลนที่มีความเค้นสูงที่สุด

อย่างไรก็ตาม ความเค้นเหล่านี้ส่วนใหญ่เป็นแบบดัดใกล้จุดศูนย์กลาง และเนื่องจากไม่มีเส้นผ่านศูนย์กลางภายในมาตรฐาน ครีบเหล่านี้จึงเหมาะสำหรับการใช้งานที่อุณหภูมิแรงดันสูง

รายละเอียดของตาบอด FLANGE

1 . หน้าแปลนตาบอด 2 . สตั๊ดโบลท์ 3 . ปะเก็น 4 . หน้าแปลนอื่นๆ